“The Ultimate กฎข้อที่ควรจะเป็น. ‘ถ้ามันฟังดูดีกับคุณก็ bitchin’; ถ้ามันฟังดูไม่ดีกับคุณมันห่วยมากขึ้นประสบการณ์ทางดนตรีของคุณได้ง่ายขึ้นก็คือการกำหนดสำหรับตัวเองในสิ่งที่คุณชอบและสิ่งที่คุณ ไม่ชอบ.” ~ แฟรงค์แชป
มันเป็นเรื่องปกติที่คนรักเราเพลงทำให้ความพยายามซื่อสัตย์กับเพลงประเภท ประเภทบางคนโดยแนวเพลงและประเภทย่อย อื่น ๆ แบ่งระหว่างการค้านักวิชาการ folkloric หรือเป็นที่นิยม และบางทีคุณอาจเคยได้ยินว่ามีผู้ที่แยกออกเป็นสองกลุ่มพื้นฐานดีและไม่ดี ดีและทางที่ไม่ดีอาจจะมาใกล้ ๆ หน่อย ๆ แต่ก็ยังไม่วิธีการของฉันเพลงการจำแนกประเภท สิ่งที่เป็นฉันไม่ชอบความคิดที่ว่าผมหรือคนอื่นอาจจะเรียกร้องให้ผู้พิพากษาปกครองที่มีอำนาจในการตัดสินใจที่เพลงเป็นสิ่งที่ดีและที่ไม่ดี
ฉันชอบที่ปัจจัยที่กำหนดเป็น: รสชาติของตัวเอง กับแต่ละรสชาติที่เขาหรือเธอเอง ให้แต่ละคนตัดสินใจเองเพลงที่พวกเขาชอบหรือไม่ชอบ
และสิ่งที่เป็นเพลงที่ผมชอบเป็นอย่างไร? ผมไม่ทราบว่าของคุณเป็นเหมือน แต่ฉันเป็นเที่ยงตรง, แสดงออกหลงใหลเดิมที่เป็นนวัตกรรมใหม่ที่มีความเสี่ยงที่ลึกซึ้งและรุนแรง มันเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมย้ายร่างกายของฉัน ผมบอกว่ามันเป็นอย่างนี้เพราะการเคลื่อนไหวผมทำผมจะไม่จำเป็นต้องโทรเต้น (ฮ่าฮ่าฮ่า) มันเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมขนลุกและทำให้ฉันหัวเราะร้องไห้หรือถอนหายใจ
ผมชอบเพลงที่ถูกสะกดจิตหนึ่งที่มีสิ่งที่ชาวสเปนเรียกว่า Duende มันเป็นหนึ่งในกับดักฉันกำลังฉันจะเลิกสิ่งที่ฉันทำและให้ความสนใจของฉันทั้งหมด ผมชอบคนที่ขนส่งให้ฉันไปสถานที่อื่นเวลาหรือความรู้สึก ผมชอบคนที่ทำให้ผมอยากจะมีส่วนร่วมถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงโดยการกดปุ่มแก้วของฉันกับส้อม ฉันรักหนึ่งที่น่าประหลาดใจฉันและเปิดใช้จินตนาการของฉัน ฉันหลงโดยหนึ่งที่ยากที่จะจำแนกและความท้าทายแบบแผนทั้งหมด ฉันเอาชนะหนึ่งที่อ่อนน้อมถ่อมตนและบวกเป็นแรงบันดาลใจให้ผมเป็นคนที่ดีขึ้นและเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ปัญหา (ไม่ได้เป็นปัญหา)
อย่างใดอย่างหนึ่งที่ผมไม่ชอบคือเย็นว่างสามารถคาดเดาได้ผิวเผินทั่วไปและเต็มไปด้วยความคิดโบราณ© s ฉันไม่เห็นคุณค่าของมันเมื่อมีคนพยายามที่จะสร้างความประทับใจให้ผมและต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่าพวกเขารู้วิธีที่รวดเร็วและพวกเขาเล่น ฉันไม่ได้เป็นแฟนตัวยงของ mazacotes, โณโณ, pirouettes หรือการแข่งขัน แท้จริงฉันไม่ชอบเพลงที่เสียงเหมือนคณิตศาสตร์, blah, blah, blah หรือไส้ ฉันไม่ชอบมันเมื่อฉันต้องวิเคราะห์มันจะเข้าใจมันหรือเมื่อมันเป็นโพรงเพื่อที่จะให้ฉันสมองลัดวงจร
สิ่งที่น่าตื่นเต้นเกี่ยวกับการแบ่งประเภทของเพลงตามรสนิยมของเราก็คือว่ามันเป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติที่จะหาทั้งสองที่มีเหมือนกัน รสชาติของเราเป็นส่วนหนึ่งของตัวตนของเราเช่นชนิดของลายนิ้วมือของดนตรีดีเอ็นเอบางส่วน มันเป็นวิธีการแสดงว่าเราเป็นใครเราอยู่ที่ไหนและสถานที่ที่เราจะไปอีก มันแสดงให้เห็นว่าเราอยู่ที่ไหนเพราะรสชาติของเราอย่างต่อเนื่องขยายตัวและทำสัญญา มันแสดงให้เห็นว่าเราจะไปเพราะมันเป็นเข็มทิศที่นำขั้นตอนของเราและร่องรอยเส้นทางของเรา
รสนิยมเปลี่ยนเพราะเราเปลี่ยน เรามีประสบการณ์ใหม่และค้นพบเพลงใหม่ ในขณะเดียวกันเราหยุดความชอบบางส่วนของเพลงที่เราเคยชอบ มันเป็นประเภทเช่นเมื่อคุณทำงานเป็นและอดีตและคิดว่าตัวเอง: วิธีการที่ฉันจะได้รับการดึงดูดให้คนนี้หรือไม่
ทุกคนไม่ได้ว่าเคยต้องการที่จะเป็นดาวหินยังคงหิน บางคนให้โยกภายในของพวกเขาที่ซ่อนอยู่ในตู้เสื้อผ้า (อิอิอิ) แต่ยังมีมีตายยาก beboppers ฮิ hopers และโยก มันเป็นเรื่องที่ดีที่เรามีพวกเขาไปรอบ ๆ เท่าที่ผมไปผมรู้ว่าเพลงที่ผมฟังในช่วงวัยเด็กของฉันมักจะมีสถานที่พิเศษในหัวใจของฉัน
มีรสนิยมเพลงที่จะเปลี่ยนเป็นชนิดของศาสนาหรือสโมสรพิเศษที่มีสมาชิกปฏิเสธทุกคนที่ไม่ได้เทอดทูนเพลงที่เดียวกันและศิลปินที่พวกเขาทำอยู่ พวกเขามักจะไปรอบ ๆ ในกลุ่มตัดสินวิจารณ์และทำให้ความสนุกของคนที่ไม่ชอบพวกเขา ใช่ elitists เพลงอยู่ พวกเขาเป็นคนที่คิดว่าเพลงของตัวเองและเพลงที่พวกเขาสนุกกับการเป็นคนดีและคนอื่น ๆ ที่เป็นคนไม่ดี พวกเขายังคิดว่าถ้ามีคนไม่ชอบเพลงของพวกเขามันเป็นเพราะพวกเขากำลังด้อยกว่าสิ่งมีชีวิตที่มีรสชาติดีที่รู้อะไรเกี่ยวกับอะไรเกี่ยวกับอะไร
บางทีคุณอาจจะยังมีการเผชิญหน้าอย่างใกล้ชิดกับบางเพลงชั้นนำ มันเป็นเวลานานตั้งแต่ผมเป็นศาสนาหรือสโมสรใด ๆ บางสิ่งบางอย่างบอกฉันว่าฉันไม่เคยอีกครั้งจะ ฉันไม่ได้ตกอยู่ในความรักกับประเภทอีกต่อไป ฉันตกหลุมรักกับศิลปิน บางครั้งฮันนีมูนจะมีอายุน้อยมากและครั้งอื่น ๆ มันจบลงกลายเป็นหนึ่งในผู้ที่หายากจนตายทำเราประเภทส่วนหนึ่งของการแต่งงาน
ฉันตกหลุมรักกับศิลปินที่ทำให้ทางของพวกเขาผ่านชีวิตที่เห็นได้ชัดและแสดงออกด้วยสำเนียงที่ไม่ซ้ำกันและเป็นต้นฉบับ ฉันตกหลุมรักกับคนที่แท้จริง ฉันตกหัวมากกว่าเยียวยาสำหรับคนที่มีความสามารถของความประหลาดใจให้ผมโดยการย้ายเพลงไปข้างหน้าในโลกที่ยังคงไม่รู้จักกับผม ฉันหลงรักโดยคนที่มีผู้นำที่แท้จริงที่กล้าหาญและผู้บุกเบิกคนที่จะรับความเสี่ยงยังคงซื่อสัตย์กับตัวตนของพวกเขาไม่ว่าอะไรและดำเนินการภายในพวกเขาที่เผาไหม้ปรารถนาเพื่อเสรีภาพ
เพื่อสรุปวิธีการของฉันแบ่งประเภทของเพลงนี้คือ:
เพลงที่ฉันไม่ชอบ (หนึ่งที่ทำให้ต้องการที่จะเปลี่ยนสถานีฟังโฆษณา o เลือกเงียบมากกว่าการฟังเก็บไป)
เพลงที่ฉันไม่ชอบ
เพลงที่ผมเคารพ แต่ไม่ชอบ
เพลงที่ผมชอบ
เพลงที่ผมเคารพและชอบ
เพลงรักอย่างแน่นอน (หนึ่งที่ดักฉันและกองกำลังของผมที่จะลาออกจากสิ่งที่ฉันทำและให้ความสนใจทั้งหมดของฉัน) ฉัน
และยังฉันไม่สามารถจำแนกเพลงของฉันใช้ระบบนี้ ถ้าเพลงของฉันจะชอบหรือไม่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผม คนอื่น ๆ ต้องตัดสินใจว่าสำหรับตัวเอง ถ้าผมจะแยกประเภทเพลงของฉันฉันก็จะเรียกว่าดนตรีภาพตัวเองหรืออัตชีวประวัติ
คุณจะทำอย่างไรจำแนกเพลง? มีอะไรเพลงที่คุณชอบเช่น? และคนที่คุณไม่ชอบ?
©ลิขสิทธิ์เบรนด้าฮอปกินส์มิแรนดา 2016 สงวนลิขสิทธิ์
Menu
