ลมอ่อนพัดโชยมา
น้ำตาก็ไหลริน
เหลือเพียงกลิ่นหัวใจ
คลุ้งไปกับความเหงา
รักยังไม่จางไป
ตรึงติดชิดดวงใจ
ยังหอมรันจวนชวนให้ฝัน
เคยแอบแนบเคียงกาย
อิงแอบมิรู้คลาย
ใต้เงาของแสงจันทร์
เย้ายวนไม่เลือนหาย
ซ่อนเก็บไว้ข้างใน
ตรงสุดลึกดวงใจ
ถนอมเธออยู่ในนั้น
คงไว้ได้แค่กลิ่น
ที่ไม่เคยเลือนลา
ยังหอมดังวันเก่า
ยามเมื่อลมโชยมา
ทิ้งไว้เพียงอดีต
ที่ไม่เคยหวนมา
ซ่อนเธอไว้ในใจ
เจ้าดอกไม้ซ่อนกลิ่น
หอมบาดลึกเกินใคร
หอมเกินหักห้ามใจ
ทุกคราวต้องหวั่นไหว
ร้อยเก็บเจ้ามาลัย
ทัดเธอไว้ในใจ
เพื่อคงกลิ่นหอมไว้อย่างนั้น
คงไว้ได้แค่กลิ่น
ที่ไม่เคยเลือนลา
ยังหอมดังวันเก่า
ยามเมื่อลมโชยมา
ทิ้งไว้เพียงอดีต
ที่ไม่เคยหวนมา
ซ่อนเธอไว้ในใจ
คงไว้ได้แค่กลิ่น
ที่ไม่เคยเลือนลา
ยังหอมดังวันเก่า
ยามเมื่อลมโชยมา
ทิ้งไว้เพียงอดีต
ที่ไม่เคยหวนมา
ซ่อนเธอไว้ในใจ
เคยแอบแนบเคียงกาย
ซ่อนเธอไว้ในใจ
ทิ้งไว้เพียงอดีตที่ไม่เคยหวนมา
ซ่อนเธอไว้ในใจ
